Ik ben Michelle en ben vorig jaar door allerlei omstandigheden uit mijn woning gezet. Ik wist echt niet meer hoe ik verder moest en heb een paar weken in mijn auto geleefd. Ik ben ik die periode steeds meer gaan drinken en hierdoor ben ik ook ontslagen. 

Via de WMO ben ik bij mijn huidige begeleider terecht gekomen. Mijn begeleider heeft mij geholpen om de spullen uit huis te halen die ikzelf niet mee kon nemen toen ik eruit werd gezet. Hij heeft contact gezocht met mijn vorige verhuurder om een afspraak te maken wanneer we mijn achtergebleven spullen konden ophalen. Samen met begeleiding hebben we goedkope opslagruimte gevonden bij een boer in de schuur. We zijn samen een halve dag aan het sjouwen geweest met al mijn spullen. Mijn begeleider heeft een briefadres aangevraagd en van daaruit gezocht naar kamers en appartementen die te huur staan. 

Ik heb inmiddels een kamer gevonden en sta weer ingeschreven bij de woningbouw. Mijn begeleider heeft samen met mij contact met de woningbouw, de psycholoog en de arbo-arts. Ik vind het erg fijn dat hij meegaat naar al deze afspraken omdat ik het lastig vind mijn verhaal te vertellen. Hij vult mij aan als ik het even niet meer weet en nadien is er altijd ruim de tijd om dit na te bespreken. 

Ik krijg langzaam weer vertrouwen in de toekomst en we hebben het zelfs al over werk en welke stappen ik daarvoor kan nemen. Het geeft mij vertrouwen om op begeleiding te kunnen terugvallen.